White Light

   



          WHITE LIGHT
          Tututututu
          WHITE LIGHT
          Tututututu
          WHITE LIGHT
          Tutututu
          ALCOHOL -COHOL
          ALCOHOL WHITE LIGHT



Aah dit is echt een awesome nummer. Het is een nummer van één van mijn favoriete bands, Gorillaz. Ik werd gisteren aan het bestaan ervan herinnerd door Phil, ik had het al een tijdje niet meer geluisterd.Ik weet heus wel dat dit niet serieuze muziek is. Dit is gewoon een  nummer zonder echte betekenis (behalve dan het zien van een wit licht ter gevolge van alcoholgebruik, EN het symfonische stukje in het midden wat pure extase uitdrukt :) ), en dat er gewoon alleen maar is om mensen zich awesome te laten voelen. Hoewel dat awesome voelen wel meevalt bij mij vandaag. Ken je van die dagen dat je grotendeels op automatische piloot leeft? Van die dagen dat je 's ochtends ontbijt, op de fiets naar school gaat, op school zit, wat eet, naar huis gaat, wat werkt en dan gaat uitrusten. Dat doe je natuurlijk elke normale dag, maar op dit soort dagen doe je die dingen zonder dat er verder ook maar iets over te zeggen is. Je zit uit het raam te staren, hebt een beetje hoofdpijn, liedjes in je hoofd, en verder eigenlijk niets. Zo'n dag had ik vandaag. Natuurlijk zijn er wel momenten dat je met mensen praat, en een beetje lacht, momenten dat je even wat opgewekter bent, maar veel zijn er niet. Dit soort dagen worden meestal veroorzaakt door slaaptekort, en ironisch genoeg ga je op deze dagen uit luiheid 's avonds altijd laat naar bed.

Dit soort dagen zijn natuurlijk NIET leuk, maar het zijn wel de dagen waarop de meest briljante dingen in je hoofd opkomen. Ideeën om in een boek te verwerken, om muziek over te maken, of gewoon dingen om te doen. Ik had vorig jaar een keer een dag dat ik in een lokaal liep, achterin ging zitten, en DIT nummer ging luisteren:                                                                                                                    |||
                                                                                                                                 |||
                                                                                                                                 ˅

                                                                          

Het was een Grieks-les, en ik hield nooit zo van Grieks, dus het boeide me niet dat het tijdens de les was.

Dit moment was voor mij echt autisme van het hoogste niveau. Ik zat gewoon dit te luisteren, mijn ogen werden vaag, ik had nauwelijks nog door dat er een wereld buiten mijn hoofd was; ik was bijna in een trance geraakt. Iets wat ik op de basisschool onbewust heb geleerd. In mijn lichte vorm van autisme had ik op een gegeven moment voor mezelf geaccepteerd dat ik niets met de rest van de wereld te maken had, en dat de rest van de wereld niets met mij te maken had. Ik leefde op school in een soort "imaginary glass bubble". Op dagen als vandaag ben ik ontzettend afzijdig en komen dit soort momenten terug, vooral als ik muziek luister. Vanbinnen voel ik dan meer dan elk normaal mens verspreid over een hele dag. Een soort extase, waarin ik van alles in m'n hoofd zie.

En dan moet ik weer denken aan het eerste liedje.
Want al klopt het "alcohol"-gedeelte (gelukkig) niet bij mij, "White Light" is hier toch wel heel erg van toepassing.


Alcohol, -Cohol, Alcohol WHITE LIGHT
Heerlijk.