dinsdag 15 maart 2011

Denk aan Japan

Hoii allemaal,
Iedereen heeft het al gehoord, inmiddels 5 dagen geleden schudde in Japan de aarde. Het was een enorme beving, het was zo heftig! CNN stond meteen aan thuis, bijna de hele dag stond de TV aan. En alsof de aardbeving alleen nog niet genoeg was, moest ook nog eens een 10 meter hoge tsunami het land binnen dringen. Toen ik alle beelden op TV zag was ik echt onder de indruk. Japanners zijn zulke lieve mensen, en zo sterk. Japanners weten wat ze moeten doen bij een aardbeving, ze zijn het toch wel gewend. Maar dit was veel heftiger dan normaal, zo veel mensen en dieren zijn overleden, of zijn familie en vrienden kwijtgeraakt, of kunnen hun huis niet meer in. Maar toch is Japan ijzersterk, ze kregen hulp aangeboden, maar ze zeggen dat ze het zelf kunnen doen. Ze doen ontzettend hun best om het land weer op te bouwen, en nog meer levens te sparen. De ramp heeft het land enorm veel gekost. Ik zie dezelfde beelden heel vaak, maar nog steeds kan ik het niet geloven. Dit kan gewoon niet gebeuren, het kan in films, of in boeken, maar ik het echt is het zo anders. Een aardbeving zelf kan ik me al niet voorstellen. Grond is gewoon grond, dat is vast. DAt grond ineens gaat bewegen kan ik me niet voorstellen. En alle schade dat het met zich meebrengt, wat een nachtmerrie.. En wat ik ook al zo erg vind, ik kan niets doen. Ik zie zoveel mensen die het moeilijk hebben, ik zou ze zo graag willen helpen, ik weet niet hoe. Maar ik kan gewoon niets doen, ik kan alleen maar toekijken en hopen. Ik denk veel over Japan, ik heb echt met ze te doen. En ik besef me ook hoe gezegend ik ben, en zo veel anderen, om hier te mogen wonen waar deze grote rampen niet zijn. Wij hebben maar geluk, dat wij nooit aardbevingen hebben, of vulkaanuitbarstingen, of andere rampen.
Maar toch, Japan wel... Ik zag een filmpje wat mij echt geraakt heeft. In het filmpje was een hond te zien die rende voor zijn leven, met een gigantische modderstroom achter hem aan. Hij kom geen kant meer op, en werd opgeslokt. Zomaar in één klap weg. Dit raakte me al, maar wat nog dieper binnendrong was het idee dat op deze manier duizenden mensen en dieren zijn omgekomen.
Ik denk aan Japan, en ik hoop dat ze nog meer schade kunnen voorkomen, en het land weer snel op kunnen bouwen. Zo steun ik Japan. Ik hoop de rest van de wereld ook. Ik hoop met ze mee, meer kan ik helaas niet doen.
Love <3

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat je mening horen!
Blijf wel netjes, let op je taalgebruik, zaai geen haat. Spammen wordt niet op prijs gesteld.