Gorillaz 1.0

Het heeft wat dagen geduurd, maar hier is dan mijn top 15 Gorillaz-nummers. Ik heb er een hoop over te zeggen, dus bereid je voor (vooral jij, Phil)!
En ja, ook ik bewaar de nummer 1 voor het laatst. :)




15: Phoner to Arizona (The Fall)
14: On Melancholy Hill (Plastic Beach)
13: Pirate Jet (Plastic Beach)
12: Left Hand Suzuki Method (G-sides)
11: Hongkongaton (D-sides)
10: White Light (Demon Days)
9: Last Living Souls (Demon Days)
8: Kids With Guns (Demon Days)
7: Feel Good Inc (Demon Days)
6: Sound Check (Gorillaz)
5: Rhinestone Eyes (Plastic Beach)
4: Re-Hash (Gorillaz)
3: 5/4 (Gorillaz)
2: Double Bass (Gorillaz)
1: ???


15: Phoner to Arizona

Nog net in de top 15 één nummer van 'The Fall,' een album dat voor mij net een iets té experimenteel album was. Dit is het eerste nummer van het album, en ik vind het een relaxed 'hoofd-knikken-en-voeten-tappen'-nummer, vooral door de lage, snelle melodie die de basis van het nummer vormt. Bijna elke keer dat ik het luister is dan ook als ik van het hoofdgebouw van mijn school naar het bijgebouw loop. Het houdt je even bezig.

14: On Melancholy Hill

Het eerste nummer in de top 15 wat op het album 'Plastic Beach' staat. Het is een fijn nummer, met zijn hoge staccato-tonen, de redelijk overheersende bas daaroverheen, en het op dezelfde manier gevormde couplet dat steeds terugkeert.

13: Pirate Jet

Een niet zo heel serieus nummer, ook op 'Plastic Beach', met een lange intro, twee keer een refrein, en een erbij passend einde. Knap gedaan. Het nummer heeft zowaar nog een betekenis ook, over de wereld waarin wij leven, die dezelfde dingen al zo langdurig en zo vaak fout heeft gedaan, dat die dingen vandaag de dag als normaal worden ervaren, met de nadruk op het overmatig gebruik van plastic.

12: Left Hand Suzuki Method

Een redelijk losbandig nummer op het album 'G-sides,' een album met B-sides en remixes van Gorillaz' eerste album getiteld 'Gorillaz.' Het liedje heeft een oud kinderliedje over een roodborstje dat tegen het raam tikt gesampled voor het refrein. Hoe dat liedje heet weet ik niet. Een vaak terugkerende, harde, korte gitaar geeft het ritme aan. Lekker niet-serieus en losbandig. Daarbij móest ik gewoon een nummer van 'G-sides' in mijn top 15 proppen.

11: Hongkongaton

Dit nummer is één van de nummers van Gorillaz die je een beetje in een stoned sfeer brengt. Het zijn vooral de briljante vocals van 2D en het megafoon-effect daarbij, in combinatie met het legato-concept van het refrein, die dit nummer top 15-waardig maken, en het album 'D-sides' toch een plekje in de top 15 hebben gegeven.

10: White Light

Het eerste nummer in deze top 15 afkomstig van het album 'Demon Days'. Ik heb al eerder over dit nummer geblogd. Het is een nummer met een lang, opzwepend stuk dat puur de woorden "alcohol" en "white light" bevat, daarna een heel symfonisch melodietje, en dan weer dezelfde opzwepende beat met "alcohol" en "white light". Het idee achter het nummer is vanzelfsprekend, en werkt ook.

9: Last Living Souls

Het eerste nummer na de intro op het album 'Demon Days'. Een redelijk depressief nummer, wat vooral blijft hangen omdat niet alleen de vraag of we werkelijk de "last living souls" zijn vaak wordt herhaald, maar ook omdat de coupletten nét een beetje anders zijn, in positieve zin, en de overgangen daarvan ontzettend goed zijn. Ook omdat de conclusie aan het eind van het nummer ("We're the last living souls") het concept van het nummer nog mooier maakt, kwam dit nummer makkelijk in de top 15.

8: Kids With Guns

Relaxed en aanstekelijk aan het begin, energiek aan het einde. Dit nummer heeft een lage gitaarmelodie, een drum die dat precies volgt, en de lage stem van Neneh Cherry als gastvocalist. Mooi is dat de coupletten in korte zinnetjes worden gezongen, en allemaal eindigen met "Kids With Guns".

7: Feel Good Inc

Een stukje lager dan in Phil's lijst, maar ook ik vind het een heel mooi nummer. Het concept, wat Phil al uitgebreid uitzette, is briljant, de samenwerking tussen Gorillaz en De La Soul vind ik alleen persoonlijk wat minder. (Sorry, Phil, maar ik vind de combinatie van Gorillaz en hiphop niet zo mooi als jij. Deal with it.) Maar dankzij het geweldig artistieke refrein verdient Feel Good Inc toch een mooi plekje.

6: Sound Check

Sound Check begint met een prachtig couplet, met stoned vocals van 2D, onder begeleiding van een zachte gitaar, opgevolgd door een tussenspel dat begint met harde geluidseffecten, en dan via een wat rustiger stukje en nog een tussenspel van geluidseffecten, overgaat naar een wat rustiger refrein. Hetzelfde tussenspel  herhaalt zich weer, en dan weer hetzelfde couplet als in het begin, dat opnieuw briljant is, en waar opnieuw geluidseffecten op volgen, die het nummer erg veelzijdig maken.

5: Rhinestone Eyes

Nét in de top 5. Dat heeft het nummer vooral te danken aan de zowel ingewikkelde als mooie lyrics. 2D's taalgebruik is redelijk gecompliceerd, en het nummer is erg poëtisch en inspirerend. Ook zijn de melodie waar het nummer mee begint en het tussenspel tussen de coupletten erg mooi.

4: Re-Hash         

Re-Hash is het eerste nummer van Gorillaz' debuutalbum 'Gorillaz'. Hoe dit nummer op mij overkomt kan ik het beste beschrijven met het Engelse woord voor tevredenheid: 'satisfaction'. Juist omdat dat woord in het Engels mooier klinkt dan in het Nederlands. Het nummer heeft een gitaarmelodie die erg blijft hangen, en erg goed daarbij matchende drums, die ook de intro van het nummer zijn. De teksten worden gezongen door een hoge stem en een lage stem tegelijk, die het refrein dat bestaat uit één zin die steeds opnieuw gezongen wordt, voor mij perfect maken. Het opnieuw en opnieuw horen van dat heerlijke zinnetje in een hoge en lage stem, dat is dus 'satisfaction'. Voor mij in ieder geval.

3: 5/4


5/4 is het nummer op het album 'Gorillaz' dat gelijk na Re-Hash komt. 5/4 heet 5/4 omdat het nummer eigenlijk in vierkwartsmaat is, maar de basis van het nummer gevormd wordt door een gitaarmelodie in vijfkwartsmaat. Die loopt op een briljante manier door de vierkwartsmaat-melodie heen, en geeft het nummer op goed getimede  momenten een twist. In de lyrics van de coupletten kom je vaak het woord 'magic' tegen. De tekst van het nummer loopt dan ook magisch door de vijfkwartsmaat heen (verschrikkelijke woordgrap, ik weet het). Ik ken het nummer ongeveer net zo lang als ik Gorillaz ken, maar nog steeds vind ik het een geweldig nummer om naar te luisteren. Dat komt ook door het refrein, dat tegen het einde van het nummer eindigt met "She made me kill myself.. come on!" De rest van het nummer hoor je die krachtige lyric "come on" in een regelmaat terugkeren, en dat maakt het nummer compleet. Als het nummer iets minder simpel was opgebouwd zou ik het op 1 zetten.

2: Double Bass

Double Bass is een heel bijzonder nummer. Het duurt meer dan 4 minuten, en heeft eigenlijk bijna alleen maar dezelfde melodie de hele tijd. Het begint met 2 basgitaar-partijen - vandaar de titel - maar wordt steeds uitgebreider. Voor het einde van de eerste minuut komt er een hoog gespeeld melodietje doorheen waarbij ik eigenlijk alleen maar kan denken aan bubbels (eerlijk waar, ik heb geen idee hoe ik het anders kan beschrijven) en komen er steeds meer willekeurige geluidjes bij. Dit gaat 2 minuten en 50 seconden door tot je het idee hebt dat je droomt... en dan stopt het. Een ontzettend lage stem zegt één vreemde, mysterieuze zin. BOEM. Daar komen de bubbels weer, de melodie gaat verder. Na meer dan vier minuten ontwaak je uit een droom. Damon Albarn (2D) heeft dit nummer geschreven toen hij zelf in een dromerige sfeer zat, en dit was zijn visie. Hij schreef het op, en het nummer moest precies zo worden als hij het opschreef. Dit is geen typisch Gorillaz-nummer, en komt daardoor, samen met het feit dat het niet een 'leuk' nummer is voor de meeste mensen, nét niet op 1, alhoewel ik er meer over te zeggen heb dan de nummer 1. Maar toch is het een meesterwerk, en heeft geen enkel nummer mij ooit zoveel inspiratie gegeven voor wat dan ook als Double Bass.

1: Tomorrow Comes Today

Haters gonna hate. Tomorrow Comes Today op 1! De ontzettend depressieve lyrics over het leven in een wereld waar je je niet thuisvoelt, een wereld die niet klopt voor jezelf, hebben mij lange tijd beziggehouden. Het korte maar belachelijk mooie refrein is na al die jaren nog steeds briljant, en de manier waarop het tweede refrein een tweede stem heeft die het refrein nog veel intenser maakt, maakt dit voor mij de nummer 1. Het heeft mij misschien niet geïnspireerd, maar het heeft mij wel overdonderd. Misschien is dit niet het beste liedje wat Gorillaz ooit gemaakt heeft - een aantal andere liedjes uit mijn top 15 zijn soms leuker om naar te luisteren - maar dit nummer heeft mij het langst beziggehouden, heeft voor mij de meeste diepgang, en heeft op mij de diepste indruk achtergelaten.

Zoals je ziet, zijn de hoogste vier nummers van Gorillaz' eerste album. Wat daaronder staan een aantal nummers van Demon Days. Van beide B sides-albums heb ik 1 nummer gekozen, drie nummers van 'Plastic Beach' staan in de top 15, en helemaal onderaan een nummertje van 'The Fall'.

Wat is het idee hierachter? Dat is dat terwijl Phil vooral houdt van het experimentele 'Plastic Beach' en het album 'The Fall' ook wel kan waarderen, ik dat veel minder heb. Ik houd meer van de eerste 2 albums die Gorillaz uitbrachten, vandaar dan ook dat de titel van mijn top 15 'Gorillaz 1.0' is. De eerste 2 albums hebben meer invloed van Damon Albarn (2D) dan de latere albums van Gorillaz, hebben meer een rock-geluid en minder electronic-muziek, en zijn daarom voor mij mooier dan de albums daarna. Op 'Plastic Beach' staan veel nummers waarvoor samengewerkt is met artiesten van andere muziekgenres, dat kan ik niet altijd waarderen, en 'The Fall' was voor mij veel te experimenteel. Na het publiceren van dit stukje zal de eeuwige discussie tussen Phil en mij waarschijnlijk alleen maar verder oplaaien, maar we zullen het toch nooit eens worden, aangezien hij meer houdt van de samenwerkingen op 'Plastic Beach' en ik meer de neiging heb terug te vallen op het beginwerk van Gorillaz, wat ik 'Gorillaz 1.0' noem.

- Yeah, yeah, yeah
  I'll pay
  When Tomorrow
  Tomorrow comes today (Gorillaz, Tomorrow Comes Today)